تأثیر هورمون‌ها بر افسردگی و نقش تیروئید چیست؟

تأثیر هورمون‌ها بر افسردگی و نقش تیروئید چیست؟

غده تیروئید هورمون های تیروئید را تولید و تنظیم می کند. این هورمون ها می توانند بر سطح انرژی، خلق و خو و حتی وزن تأثیر بگذارند. آنها همچنین می توانند از عوامل افسردگی باشند. در ادامه خواهید دید چه چیزی باعث افسردگی مرتبط با تیروئید می شود و چگونه درمان می شود.

تأثیر هورمون‌های تیروئید بر افسردگی به دلیل نقش اساسی این هورمون‌ها در فعالیت مغز و تأثیر آن بر ترکیب شیمیایی مغز مطرح است. هورمون‌های تیروئید از جمله تیروکسین (T4) و تری‌ایودوتیرونین (T3) مسئولیت‌های متعددی در سلامتی روحی دارند. در زیر تأثیرات این هورمون‌ها بر افسردگی آورده شده است:

1. تنظیم سطح هورمون‌های مغزی:

   • هورمون‌های تیروئید تأثیر مستقیم بر تولید و ترکیب هورمون‌های مغزی از جمله سروتونین دارند که در تعادل شیمیایی مغز و حالت روحی شخص نقش دارد.

2. تأثیر بر انرژی و حالت روحی:

   • افزایش سطح هورمون‌های تیروئید می‌تواند باعث افزایش انرژی و بهبود حالت روحی شخص شود، در حالی که کاهش این هورمون‌ها ممکن است باعث کاهش انرژی و افسردگی شود.

3. تأثیر بر فعالیت نوروترانسمیترها:

   • هورمون‌های تیروئید تأثیر مستقیم بر فعالیت نوروترانسمیترها دارند، که این ترمیم‌کننده‌های شیمیایی در مغز نقش مهمی در حالت روحی و احساسات ایفا می‌کنند.

4. تأثیر بر عملکرد اجرایی مغز:

   • افزایش هورمون‌های تیروئید می‌تواند بهبود عملکرد اجرایی مغز را تسهیل کند و از افسردگی جلوگیری نماید.

5. مشکلات تیروئید و افسردگی:

   • اختلالات تیروئید، از جمله هایپوتیروئیدیسم (کاهش فعالیت تیروئید) یا هایپرتیروئیدیسم (افزایش فعالیت تیروئید) ممکن است باعث ظهور علائم افسردگی شوند.

همچنین، مهم است برای دقیق‌ترین تشخیص و درمان، همواره با یک پزشک یا متخصص در زمینه تیروئید مشورت کرده و آزمایشات لازم را انجام داد.

علائم افسردگی ناشی از عدم تعادل هورمون‌های تیروئید چیست؟

عدم تعادل هورمون‌های تیروئید می‌تواند منجر به علائم افسردگی و تأثیرات منفی بر حالت روحی شخص شود. در زیر علائم افسردگی ناشی از عدم تعادل هورمون‌های تیروئید آورده شده است:

1. افزایش یا کاهش وزن:

   • تغییرات در وزن ممکن است با تغییرات فعالیت تیروئید مرتبط باشد، که می‌تواند منجر به افزایش یا کاهش وزن ناخواسته شود.

2. افزایش خستگی و کاهش انرژی:

   • کاهش فعالیت تیروئید ممکن است باعث افزایش حالت خستگی، کاهش انرژی، و کاهش توانایی در انجام فعالیت‌های روزانه گردد.

3. دشواری در تمرکز و حافظه:

   • افت فعالیت تیروئید می‌تواند تأثیر منفی بر تمرکز، حافظه، و توانایی در اجرای وظایف شناختی داشته باشد.

4. تغییرات در خواب:

   • عدم تعادل تیروئید ممکن است با تغییرات در الگوی خواب همراه باشد، از جمله دشواری در خواب یا خواب بی‌قراری.

5. تغییرات در حالت روحی:

   • اختلالات تیروئید می‌توانند باعث تغییرات در حالت روحی شخص گردند، از جمله افسردگی، اضطراب، یا حتی افزایش تحرکات خشونت‌آمیز.

6. افزایش احساس گناه و ارزشیابی پایین:

   • فعالیت کمتر تیروئید می‌تواند باعث افزایش احساس گناه و ارزشیابی پایین در شخص شود.

7. تغییرات در رفتار جنسی:

   • اختلالات تیروئید ممکن است تأثیر منفی بر عملکرد جنسی داشته باشند، از جمله کاهش انگیزه جنسی یا مشکلات در ارتباطات جنسی.

8. افزایش حالات ناراحتی و اضطراب:

   • عدم تعادل تیروئید می‌تواند باعث افزایش حالات ناراحتی، اضطراب، و استرس شود.

تشخیص و درمان اختلالات تیروئید و تعادل هورمونی نیاز به مشاوره پزشک متخصص دارد. افراد با علائم مشابه به متخصص بهداشت روانی نیز مراجعه کرده و مشاوره دریافت کنند.

هورمون چیست؟

هورمون ها موادی هستند که توسط غدد درون ریز تولید می شوند و تأثیر فوق العاده ای بر فرآیندهای بدن دارند. غدد موجود در سیستم غدد درون ریز بر رشد و تکامل، خلق و خو، عملکرد جنسی، تولید مثل و متابولیسم تأثیر می گذارند.

هورمون ها چه ارتباطی با افسردگی دارند؟

سطح برخی از هورمون ها، مانند هورمون هایی که توسط غده تیروئید تولید می شود، می تواند از عوامل افسردگی باشد. علاوه بر این، برخی از علائم افسردگی با شرایط تیروئید مرتبط است. همین امر در مورد شرایط مربوط به چرخه قاعدگی مانند سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، قبل از یائسگی صادق است.

از آنجا که این ارتباط بین علائم افسردگی و سایر شرایط پزشکی وجود دارد، آزمایش خون اغلب برای جلوگیری از تشخیص اشتباه تجویز می شود. مهم است که توجه داشته باشید که می توانید همزمان افسردگی و بیماری تیروئید داشته باشید. همچنین ممکن است افسردگی و علائم مرتبط با قاعدگی را هم داشته باشید.

هورمون‌ها نقش مهمی در تنظیم عملکرد بدن و رفتارهای روانی دارند. افسردگی نیز می‌تواند به عنوان یک اختلال روانی با موارد فیزیولوژیکی همراه باشد. ارتباط هورمون‌ها با افسردگی به این موارد برمی‌گردد:

1. هورمون‌های مغزی:

   • سروتونین، دوپامین، نوراپی‌نفرین، و ملاتونین از جمله هورمون‌های مغزی هستند که نقش مهمی در تنظیم حالت روحی و احساسات دارند. نواقص در تولید یا عملکرد این هورمون‌ها می‌تواند به افسردگی مرتبط باشد.

2. هورمون‌های تنظیمی سلولی:

   • هورمون‌هایی مانند هورمون‌های تیروئید، کورتیزول (هورمون استرس)، و انسولین نقش در تنظیم فعالیت سلول‌ها و متابولیسم دارند. نواقص در تعادل این هورمون‌ها ممکن است به افسردگی و تغییرات در انرژی و خلقیت منجر شود.

3. هورمون‌های جنسی:

   • اختلالات در هورمون‌های جنسی مثل افزایش یا کاهش هورمون‌های تستوسترون یا استروژن ممکن است با افسردگی همراه باشد. این هورمون‌ها نقش در تنظیم حالت روحی و ارتباطات اجتماعی دارند.

4. هورمون‌های استرس:

   • کورتیزول و ادرنالین از جمله هورمون‌های مرتبط با استرس هستند. افزایش سطح این هورمون‌ها به طور مداوم ممکن است با افسردگی و اضطراب مرتبط شود.

5. هورمون‌های تیروئید:

   • اختلالات در فعالیت هورمون‌های تیروئید می‌تواند تأثیر گذار بر روی حالت روحی فرد داشته باشد. هایپوتیروئیدیسم (کاهش فعالیت تیروئید) یا هایپرتیروئیدیسم (افزایش فعالیت تیروئید) با افسردگی مرتبط شده‌اند.

تأثیر هورمون‌ها بر افسردگی به عنوان یک فرایند پیچیده و چندعاملی در نظر گرفته می‌شود. نواقص در تولید، تعادل، یا عملکرد هورمون‌ها می‌تواند به علل افسردگی مختلف منجر شود و برای تشخیص دقیق و درمان مؤثر، مشاوره پزشکی لازم است.

برخی از بیماری های تیروئید چیست؟

هورمون های غده تیروئید می توانند بر متابولیسم غذا، خلق و خو و عملکرد جنسی تأثیر بگذارند. وقتی تیروئید بیش از حد هورمون تولید می کند، بدن سریعتر انرژی مصرف می کند. به این وضعیت تیروئید پرکار، پرکاری تیروئید می گویند. علائمی که ممکن است نشانه های پرکاری تیروئید عبارتند از:

• بزرگ شدن غده تیروئید
• عدم تحمل گرما و تعریق غیرطبیعی
• دوره‌های قاعدگی دچار اختلال می‌شود
• تحریک پذیری یا عصبی بودن
• تپش قلب و بالارفتن سرعت ضربان قلب
• ضعف یا لرزش عضلانی
• اختلالات خواب
• اسهال، حرکت‌های روده بیشتر می‌شوند و ممکن است فرد دچار سندروم روده‌ی تحریک‌پذیر شوند.
• کاهش وزن

زمانی که غده تیروئید به اندازه کافی هورمون تولید نمی کند، بدن انرژی را با سرعت کمتری نسبت به آنچه که باید مصرف می کند. این وضعیت، کم کاری تیروئید نامیده می شود. علائمی نشان دهنده کم کاری تیروئید عبارتند از:

• پوست و موی خشک و زبر
• خستگی
• فراموشی
• دوره های قاعدگی نامنظم
• صدای خشن
• ناتوانی در تحمل سرما
• افزایش وزن
• بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر)

برخی از این علائم – خستگی، تحریک پذیری، تغییرات وزن و مشکلات خواب – علائمی هستند ممکن است تشابه با افسردگی را داشته باشند

پزشک شما ممکن است آزمایش خون را برای تعیین سطح هورمون های خاص، از جمله:

هورمون محرک تیروئید (TSH که توسط غده هیپوفیز ترشح می شود)

تری یدوتیرونین (T3)

تیروکسین (T4)

چه چیزی باعث مشکلات تیروئید می شود؟

دلایل مختلفی وجود دارد که چرا پرکاری یا کم کاری تیروئید ممکن است ایجاد شود. افراد در هر سن و نژاد ممکن است به بیماری تیروئید مبتلا شوند. برخی از نوزادان متولد شده با غده تیروئید غیرفعال ممکن است از ابتدای زندگی دچار بیماری تیروئید باشند. زنان پنج تا هشت برابر بیشتر از مردان در معرض مشکلات تیروئید هستند.

مشکلات تیروئید ممکن است از علل مختلفی ناشی شوند. در زیر عوامل و علل مهمی که به مشکلات تیروئید منجر می‌شوند، آورده شده است:

1. التهاب تیروئید (تیروئیدیت):

   • التهاب تیروئید، که به نام تیروئیدیت هم شناخته می‌شود، می‌تواند باعث افزایش حجم تیروئید (تیروئیدیت گوناگون) یا کاهش فعالیت تیروئید (تیروئیدیت هاشیموتو) شود.

2. گلودر (نواحی جغرافیایی با کمبود ید):

   • زمینهایی که کمبود ید دارند، ممکن است به اختلالات تیروئید منجر شوند. کمبود ید باعث تولید کمتر هورمون‌های تیروئید می‌شود.

3. اختلالات ایمنی:

   • برخی اختلالات ایمنی، مانند بیماری هاشیموتو (آنتی‌تیروئیدیت هاشیموتو) یا بیماری گریوز (بیماری هاشیموتو با فرآیند هاشیموتو) می‌توانند به تخریب بافت تیروئید منجر شوند.

4. عوامل ژنتیک:

   • وجود سابقه خانوادگی از اختلالات تیروئید می‌تواند افراد را به خطر افتادن از مشکلات مشابه تشویق کند.

5. استفاده از داروها:

   • برخی داروها، به خصوص داروهایی که احتوای دیودتیروئزین (Lithium)، آمیودارون (Amiodarone)، یا اینترفرون (Interferon) هستند، ممکن است به تخریب بافت تیروئید و اختلال در عملکرد آن منجر شوند.

6. عوامل محیطی:

   • عوامل محیطی مانند تعرض به مواد شیمیایی، آلودگی هوا و آب، استرس، و عوامل تغذیه‌ای نیز می‌توانند به مشکلات تیروئید ارتباط داشته باشند.

7. تغذیه نامتناسب:

   • کمبود یا افزایش افراطی برخی عناصر غذایی مانند ید، سلنیوم، و آهن نیز می‌تواند تأثیرگذار بر تعادل هورمون‌های تیروئید باشد.

8. استفاده از برخی مکمل‌ها:

   • استفاده بیش از حد از برخی مکمل‌ها مانند آهن یا ید نیز ممکن است به اختلالات تیروئید منجر شود.

کم کاری تیروئید ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

• تیروئیدیت، التهاب غده تیروئید که می تواند بر سطح تولید هورمون تیروئید تأثیر بگذارد
• تیروئیدیت هاشیموتو، یک بیماری بدون درد و ارثی سیستم ایمنی است
• تیروئیدیت پس از زایمان، که در پنج تا نه درصد از زنانی که زایمان کرده اند رخ می دهد و معمولاً موقتی است.

کم کاری تیروئید همچنین می تواند از عوارض جانبی برخی داروها مانند آمیودارون و لیتیوم و کمبود ید باشد. غده تیروئید از ید برای تولید هورمون استفاده می کند. با این حال، کمبود ید یک مشکل در سراسر جهان است.

بیماری تیروئید چگونه درمان می شود؟

هدف از درمان هر اختلال تیروئید بازگرداندن سطح طبیعی هورمون تیروئید در خون است. کم کاری تیروئید با داروی لووتیروکسین یا تری یدوتیرونین درمان می شود.

• لووتیروکسین (لووکسیل، لووتروید، سینتروید، تیروسنت، یونیتروید). لووتیروکسین یک هورمون مصنوعی است که جایگزین هورمون تیروئید از دست رفته در بدن می شود.
• تری یدوتیرونین (سیتومل).
• گاهی اوقات ترکیب لووتیروکسین و تری یدوتیرونین به صورت دو قرص جداگانه یا به ندرت به صورت یک قرص منفرد به نام لیوتریکس (تیرولار) تجویز می شود.

معمولاً درمان پرکاری تیروئید دشوارتر است. به این دلیل که نیاز به عادی سازی تولید بیش فعال هورمون تیروئید دارد. درمان ممکن است شامل درمان دارویی برای مسدود کردن برون ده هورمون باشد. یا ممکن است شامل درمان ید رادیواکتیو برای از کار انداختن تیروئید باشد. ممکن است از جراحی برای برداشتن تمام یا قسمتی از غده تیروئید استفاده شود.

درمان با ید رادیواکتیو، رایج ترین درمان، اغلب باعث کم کاری تیروئید می شود. بنابراین از لووتیروکسین پس از درمان به منظور عادی سازی سطح هورمون استفاده می شود.

آیا هورمون های دیگری با افسردگی مرتبط است؟

اول، همانطور که قبلا ذکر شد، زنان بیشتر از مردان به بیماری های تیروئید مبتلا می شوند. زنان نیز بیشتر از مردان در معرض ابتلا به افسردگی هستند. به دلیل زیست شناسی، زنان در برابر افسردگی ناشی از هورمون آسیب پذیرتر هستند.

روند قاعدگی شامل نوسانات در سطح استروژن و سایر هورمون ها است. برخی از زنان علائم مرتبط با افسردگی مانند غم و اندوه، تحریک پذیری و خستگی را قبل از قاعدگی تجربه می کنند. این علائم بخشی از سندرم پیش از قاعدگی یا PMS است. یک مورد شدیدتر از مشکلات عاطفی مرتبط با قاعدگی به عنوان اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) شناخته می شود.

زنانی که باردار هستند، بیشتر در معرض تغییرات فیزیکی و عاطفی قرار می گیرند. پس از بارداری، زنان تغییرات زیادی در سطح هورمون ها تجربه می کنند. این تغییر دلیل احتمالی «بیبی بلوز» است، یک نوع افسردگی خفیف که بلافاصله پس از زایمان در حدود 80 درصد از زنان رخ می دهد و به طور کلی به سرعت برطرف می شود. نوع شدیدتر افسردگی – افسردگی پس از زایمان – نیز ممکن است کمتر (در حدود 10 تا 20 درصد از تازه مادران) ایجاد شود. افسردگی پس از زایمان را می توان با برکسانولون (Zulresso) که شکل مصنوعی آلوپرگنانولون مشتق از پروژسترون است، درمان کرد.

زمانی که زنان از سنین باروری خارج می شوند، تغییراتی را در سطح هورمون ها تجربه می کنند. این تغییرات در دوران پیش از یائسگی و یائسگی اتفاق می افتد. علائمی که در این دوران از زندگی رخ می دهد می تواند شامل خستگی، اختلالات خواب، افزایش وزن و تغییرات پوستی باشد.

زنانی که علائم افسردگی را تجربه می کنند نیاز به درمان دارند. درمان افسردگی در مادران هم برای مادر و هم برای کودکان مهم است. درمان افسردگی مرتبط با هورمون ممکن است شامل موارد مشابهی باشد که به طور کلی برای افسردگی موثر است – گفتگو درمانی، شبکه های حمایتی قوی و داروهای ضد افسردگی.

گزینه های برتر

WebMD Webinars: دانش تخصصی. بینش های زندگی واقعی