درمان افسردگی، اضطراب و وسواس فکری در مبتلایان به بیماران سرطانی، کلیوی، دیابتی و ام اس(MS)
درمان افسردگی و اضطراب در بیماران کلیوی با توجه به وضعیت سلامت زمینه ای بیمار چالش های منحصر به فردی را ایجاد می کند. برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ضروری است که درمان ها را به گونه ای تنظیم کنند که عملکرد کلیه بیمار و هرگونه تداخل احتمالی با داروهایی که معمولاً برای مدیریت بیماری کلیوی استفاده می شوند، در نظر گرفته شود.
همیشه درمان افسردگی، اضطراب و وسواس فکری در بیماران خاص نیازمند توجه به ویژگیهای هر بیمار است. اما میتوان به چند رویکرد کلی اشاره کرد که معمولاً در این زمینه استفاده میشود: ارزیابی دقیق، مشاوره روان شناسی خاص، درمان دارویی، تلفیق مداخلات، حمایت اجتماعی و خانوادگی، توجه به عوامل فیزیکی، تلفیق معالجه با درمان بیماری اصلی
توجه به این نکات و ارائه یک برنامه درمانی مرحله به مرحله با همکاری نزدیک با بیمار میتواند باعث بهبود وضعیت روحی و جسمی او شود. همچنین، همکاری و هماهنگی با تیم درمانی نیز برای بهترین نتیجه حیاتی است.
شما همراهان عزیز میتوانید به منظور درمان افسردگی، اضطراب و وسواس فکری در بیماران خاص با ما به روش های مشاوره حضوری، مشاوره تلفنی و مشاوره تصویری در کیلینک روانشناسی و خدمات مشاوره مهرمرجان تماس حاصل کنید. شماره تماس : —
در اینجا چند نکته کلی برای درمان افسردگی و اضطراب در بیماران کلیوی آورده شده است:
روان درمانی: درمان شناختی-رفتاری (CBT) و سایر اشکال روان درمانی می تواند برای مدیریت علائم افسردگی و اضطراب بدون تکیه صرف به داروها مفید باشد.
دارو: هنگامی که داروها ضروری است، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید عملکرد کلیه بیمار را هنگام تجویز داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب در نظر بگیرند تا از داروهایی که ممکن است عملکرد کلیه را بیشتر به خطر بیندازند، اجتناب کنند. مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) اغلب به دلیل مشخصات ایمنی مطلوب آنها در بیماری کلیوی ترجیح داده می شوند.
اصلاح شیوه زندگی: تشویق به فعالیت بدنی منظم، رژیم غذایی متعادل و خواب کافی می تواند مکمل درمان های سنتی باشد و سلامت روانی را در بیماران کلیوی بهبود بخشد.
مراقبت مشارکتی: با توجه به ماهیت پیچیده مدیریت بیماری کلیوی و شرایط سلامت روان، یک رویکرد مشترک شامل نفرولوژیست ها، روانپزشکان و سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی برای اطمینان از مراقبت جامع ضروری است.
گروههای حمایتی: ارتباط بیماران با گروههای حمایتی برای افراد مبتلا به بیماریهای مزمن، میتواند حس اجتماع و درک را ایجاد کند که میتواند برای سلامت روان آنها بسیار مفید باشد.
برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مهم است که سلامت روانی بیماران کلیوی را به طور منظم بررسی کنند و برنامه های درمانی را در صورت نیاز تنظیم کنند. علاوه بر این، مشارکت دادن بیمار در تصمیمگیری و برنامهریزی درمان میتواند حسی از توانمندی ایجاد کند که میتواند به طور مثبت بر رفاه کلی او تأثیر بگذارد.
درمان وسواس فکری در مبتلایان به بیماری ها کلیوی
هنگام درمان اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) در بیماران کلیوی، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید چالش های منحصر به فرد ارائه شده توسط بیماری کلیوی بیمار را در نظر بگیرند. در اینجا برخی از ملاحظات کلی برای درمان OCD در بیماران کلیوی وجود دارد:
1. روان درمانی: درمان شناختی-رفتاری (CBT) در درمان OCD موثر است و می تواند برای رفع نگرانی ها و محدودیت های خاص بیماران کلیوی طراحی شود. درمانگران می توانند به بیماران کمک کنند تا استراتژی هایی را برای مدیریت افکار مزاحم و رفتارهای اجباری توسعه دهند و در عین حال هرگونه محدودیت فیزیکی مربوط به بیماری کلیوی خود را در نظر بگیرند.
2. مدیریت دارو: در صورت تجویز، داروهای OCD در بیماران کلیوی باید با دقت انتخاب شوند تا خطر اثرات نامطلوب بر عملکرد کلیه به حداقل برسد و از تداخل با سایر داروهایی که بیمار ممکن است برای بیماری کلیوی خود مصرف می کند اجتناب شود. نظارت دقیق ممکن است برای اطمینان از ایمن و موثر بودن داروهای انتخابی برای بیمار ضروری باشد.
3. مراقبت مشترک: با توجه به ماهیت پیچیده مدیریت OCD و بیماری کلیوی، یک رویکرد مشترک شامل نفرولوژیست ها، روانپزشکان و سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی برای اطمینان از مراقبت جامع مهم است.
4. اصلاح سبک زندگی: تشویق فعالیت های کاهش استرس و شیوه های مراقبت از خود می تواند برای بیماران کلیوی مبتلا به OCD مفید باشد. ذهن آگاهی، تکنیک های آرام سازی و فعالیت بدنی می توانند به رفاه کلی کمک کنند و به طور بالقوه به مدیریت علائم OCD کمک کنند.
5. آموزش و حمایت از بیمار: ارائه اطلاعات به بیماران در مورد شرایط آنها و مشارکت دادن آنها در تدوین برنامه درمانی می تواند آنها را برای ایفای نقش فعال در مراقبت از آنها توانمند کند.
برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مهم است که بیماران کلیوی مبتلا به OCD را به دقت بررسی کنند و برنامه های درمانی را در صورت لزوم برای اطمینان از بهترین نتایج ممکن تطبیق دهند. علاوه بر این، درگیر کردن سیستم حمایتی بیمار، مانند اعضای خانواده یا مراقبان، میتواند کمک ارزشمندی در مدیریت رفاه کلی بیمار ارائه دهد.
درمان وافسردگی و اضطراب در بیماران سرطانی
درمان وافسردگی و اضطراب در بیماران سرطانی نیازمند رویکردهای خاصی است که به وضعیت فیزیکی و روانی بیماران توجه دارد. در اینجا چند رویکرد معمول برای درمان وافسردگی و اضطراب در بیماران سرطانی ذکر شده است:
۱. مشاوره روانشناسی: مشاوره از طریق متخصصان روانشناس یا روانپزشکان میتواند به بیماران سرطانی کمک کند تا با اضطراب و وافسردگی خود مقابله کنند و روشهای مدیریت استرس را یاد بگیرند.
۲. داروها: در برخی موارد، استفاده از داروهای ضد اضطراب یا ضد واضحانه معمولاً در کنار سرطان استفاده میشود. اما انتخاب دارو باید با دقت صورت گیرد تا با درمان سرطان تداخل نداشته باشد.
۳. حمایت اجتماعی: پشتیبانی از طریق خانواده، دوستان یا گروههای حمایتی میتواند به بیماران سرطانی کمک کند تا احساس کمک و پشتیبانی داشته باشند.
۴. فعالیتهای رواندرمانی: مواردی مانند مدیتیشن، یوگا یا هنردرمانی میتواند به بیماران کمک کند تا با استرس و واضحانه مقابله کنند و روحیه خود را بهبود بخشند.
مدیریت وافسردگی و اضطراب در بیماران سرطانی بهتر است توسط تیم درمانی چند تخصصی انجام شود که علاوه بر مشاورههای رواندرمانی، نیازهای پزشکی فیزیکی و دارویی بیماران را نیز در نظر بگیرد.
همیشه درمان افسردگی، اضطراب و وسواس فکری در بیماران خاص نیازمند توجه به ویژگیهای هر بیمار است. اما میتوان به چند رویکرد کلی اشاره کرد که معمولاً در این زمینه استفاده میشود: ارزیابی دقیق، مشاوره روان شناسی خاص، درمان دارویی، تلفیق مداخلات، حمایت اجتماعی و خانوادگی، توجه به عوامل فیزیکی، تلفیق معالجه با درمان بیماری اصلی
توجه به این نکات و ارائه یک برنامه درمانی مرحله به مرحله با همکاری نزدیک با بیمار میتواند باعث بهبود وضعیت روحی و جسمی او شود. همچنین، همکاری و هماهنگی با تیم درمانی نیز برای بهترین نتیجه حیاتی است.
شما همراهان عزیز میتوانید به منظور درمان افسردگی، اضطراب و وسواس فکری در بیماران خاص با ما به روش های مشاوره حضوری، مشاوره تلفنی و مشاوره تصویری در کیلینک روانشناسی و خدمات مشاوره مهرمرجان تماس حاصل کنید. شماره تماس : —
درمان وسواس فکری در بیماران سرطانی (OCD)
درمان وسواس فکری (OCD) در بیماران سرطانی نیازمند مراعات ویژهای است زیرا بیماران درگیر یک مبارزه شدید با بیماری جسمی هستند. چندین عامل باید مد نظر قرار گیرد تا درمان مؤثر و مناسب برای وسواس فکری ارائه شود.
1. تعامل چند تخصصی: ارائه مراقبتهای روانشناختی برای مدیریت وسواس فکری در بیماران سرطانی نیازمند یک تیم چند تخصصی است که از جمله اعضای آن میتوان به روانشناسان، روانپزشکان، و متخصصین بیماریهای داخلی یا سرطانی اشاره کرد.
2. مشاوره روانشناختی: استفاده از متدهای روانشناسی مثل درمان شناختی رفتاری (CBT) میتواند به بیماران سرطانی کمک کند تا مدیریت بهتری بر روی وسواس فکری خود داشته باشند.
3. تلفیق مداخلات دارویی: در برخی موارد، استفاده از داروها به عنوان تکمیلکننده مشاورههای روانشناسی میتواند مؤثر باشد. انتخاب داروها نیازمند مراعات ویژهای است تا با درمانهای دیگر بیماری سرطان تداخل نداشته باشد.
4. حمایت اجتماعی: پشتیبانی از طریق خانواده و همبیماران میتواند برای بیماران سرطانی با وسواس فکری تسهیل کننده باشد.
مدیریت وسواس فکری در بیماران سرطانی نیازمند شناخت دقیقی از وضعیت فیزیکی و روانی بیماران است و بهتر است توسط تیم درمانی چند تخصصی (چون تیم سرطان) انجام شود.
درمان افکار وسواسی در بیماران سرطانی نیازمند رویکردی چند رشته ای است که سلامت جسمانی، رفاه عاطفی و نیازهای خاص مربوط به درمان سرطان را در نظر می گیرد. در اینجا چند راهکار برای مقابله با افکار وسواسی در بیماران سرطانی وجود دارد:
1. روان درمانی: درمان شناختی رفتاری (CBT) اغلب در کمک به بیماران سرطانی در مدیریت افکار وسواسی مؤثر است. درمانگران میتوانند تکنیکهایی را به بیماران آموزش دهند تا افکارشان را به چالش بکشند و قالببندی مجدد کنند، که میتواند تأثیر تفکر وسواسی را کاهش دهد.
2. دارو: در برخی موارد، داروهای روانپزشکی ممکن است برای کمک به مدیریت افکار وسواسی تجویز شود. مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) معمولاً مورد استفاده قرار میگیرند و مشخص شدهاند که در درمان علائم وسواس فکری جبری مؤثر هستند در حالی که برای اکثر بیماران سرطانی نسبتاً ایمن هستند.
3. مراقبت حمایتی: فراهم کردن یک محیط حمایتی و همدلانه برای بیماران سرطانی می تواند به کاهش ناراحتی مرتبط با افکار وسواسی کمک کند. این می تواند شامل مشاوره، گروه های حمایتی و مشارکت دادن اعضای خانواده در مراقبت از بیمار باشد.
4. تکنیکهای ذهن و بدن: تمرینهایی مانند مدیتیشن ذهن آگاهی، یوگا و تمرینات آرامشبخشی میتواند به بیماران سرطانی کمک کند استرس و اضطراب را مدیریت کنند، که ممکن است شدت افکار وسواسی را کاهش دهد.
در همه موارد، با توجه به تشخیص سرطان خاص، مرحله درمان و سلامت کلی، لازم است که درمان متناسب با نیازهای هر بیمار اختصاص داده شود. تلاشهای مشترک بین انکولوژیستها، متخصصان سلامت روان و سایر ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی میتواند تضمین کند که بیمار حمایت همهجانبه را دریافت میکند.
توجه به این نکته ضروری است که مدیریت افکار وسواسی در بیماران سرطانی باید رفاه کلی و کیفیت زندگی بیمار را در اولویت قرار دهد و درمان باید در برنامه مراقبت از سرطان آنها ادغام شود.
درمان افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) نیازمند رویکردی جامع است که علائم جسمانی، رفاه عاطفی و تأثیر بیماری بر زندگی روزمره بیمار را در نظر بگیرد. در اینجا چند استراتژی رایج برای مدیریت افسردگی و اضطراب در بیماران ام اس آورده شده است:
1. روان درمانی: درمان شناختی-رفتاری (CBT)، درمان حمایتی و سایر اشکال روان درمانی می توانند با پرداختن به الگوهای فکری منفی و توسعه راهبردهای مقابله ای در مدیریت افسردگی و اضطراب بیماران موثر باشند.
2. دارو: مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) معمولاً داروهای ضد افسردگی تجویز می شوند که می توانند برای مدیریت افسردگی و اضطراب در بیماران ام اس مؤثر باشند. در نظر گرفتن هرگونه تداخل بالقوه با داروهای اصلاح کننده بیماری ام اس در هنگام تجویز داروهای ضد افسردگی مهم است.
3. فعالیت بدنی و توانبخشی: درگیر شدن در فعالیت بدنی منظم و شرکت در برنامه های توانبخشی متناسب با نیازهای بیماران ام اس می تواند به بهبود خلق و خو و کاهش اضطراب کمک کند.
4. گروه های حمایتی و مشاوره با همسالان: ارتباط با افراد مبتلا به ام اس می تواند حمایت و درک اجتماعی ارزشمندی را فراهم کند، که می تواند به کاهش احساس انزوا و بهبود رفاه روانی کمک کند.
5. راهبردهای تندرستی و خودمراقبتی: تشویق بیماران به انجام فعالیت های کاهش دهنده استرس، مانند مدیتیشن ذهن آگاهی، یوگا و تمرینات تنفس عمیق، می تواند به کاهش علائم اضطراب و افسردگی کمک کند.
برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مهم است که به طور منظم سلامت روان بیماران ام اس را بررسی کنند و از نزدیک با آنها همکاری کنند تا رویکردهای درمانی را با نیازهای فردی آنها تنظیم کنند. علاوه بر این، آموزش بیماران در مورد تأثیر روانی بالقوه ام اس و تشویق ارتباط باز در مورد رفاه عاطفی آنها برای مراقبت جامع ضروری است.
درمان افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به ام اس (MS)
درمان افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به ام اس (مولتیپل اسکلروزیس – MS) نیازمند رویکردی جامع است که علائم جسمانی، رفاه عاطفی و تأثیر بیماری بر زندگی روزمره بیمار را در نظر بگیرد. در اینجا چند استراتژی رایج برای مدیریت افسردگی و اضطراب در بیماران ام اس آورده شده است:
1. روان درمانی: درمان شناختی-رفتاری (CBT)، درمان حمایتی و سایر اشکال روان درمانی می توانند با پرداختن به الگوهای فکری منفی و توسعه راهبردهای مقابله ای در مدیریت افسردگی و اضطراب بیماران موثر باشند.
2. دارو: مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) معمولاً داروهای ضد افسردگی تجویز می شوند که می توانند برای مدیریت افسردگی و اضطراب در بیماران ام اس مؤثر باشند. در نظر گرفتن هرگونه تداخل بالقوه با داروهای اصلاح کننده بیماری ام اس در هنگام تجویز داروهای ضد افسردگی مهم است.
3. فعالیت بدنی و توانبخشی: درگیر شدن در فعالیت بدنی منظم و شرکت در برنامه های توانبخشی متناسب با نیازهای بیماران ام اس می تواند به بهبود خلق و خو و کاهش اضطراب کمک کند.
4. گروه های حمایتی و مشاوره با همسالان: ارتباط با افراد مبتلا به ام اس می تواند حمایت و درک اجتماعی ارزشمندی را فراهم کند، که می تواند به کاهش احساس انزوا و بهبود رفاه روانی کمک کند.
5. راهبردهای تندرستی و خودمراقبتی: تشویق بیماران به انجام فعالیت های کاهش دهنده استرس، مانند مدیتیشن ذهن آگاهی، یوگا و تمرینات تنفس عمیق، می تواند به کاهش علائم اضطراب و افسردگی کمک کند.
برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مهم است که به طور منظم سلامت روان بیماران ام اس را بررسی کنند و از نزدیک با آنها همکاری کنند تا رویکردهای درمانی را با نیازهای فردی آنها تنظیم کنند. علاوه بر این، آموزش بیماران در مورد تأثیر روانی بالقوه ام اس و تشویق ارتباط باز در مورد رفاه عاطفی آنها برای مراقبت جامع ضروری است.
مدیریت افسردگی و اضطراب در بیماران ام اس باید با در نظر گرفتن تداخل پیچیده بین علائم فیزیکی و سلامت روان در برنامه مراقبت کلی آنها ادغام شود.
درمان اختلال وسواس فکری در بیماران ام اس
درمان اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) نیازمند یک رویکرد جامع است که نیازها و چالش های خاص مربوط به هر دو بیماری را در نظر می گیرد. در اینجا برخی از ملاحظات برای درمان OCD در بیماران ام اس وجود دارد:
روان درمانی: درمان شناختی-رفتاری (CBT) اغلب به عنوان اولین درمان برای OCD در نظر گرفته می شود و می تواند برای بسیاری از بیماران ام اس موثر باشد. درمانگران می توانند به بیماران کمک کنند تا الگوهای فکری و رفتاری خود را از طریق بازسازی شناختی و تکنیک های پیشگیری از مواجهه و پاسخ شناسایی، به چالش بکشند و تغییر دهند.
مدیریت دارو: مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مانند سرترالین یا فلوکستین، معمولا برای درمان علائم OCD در بیماران ام اس تجویز می شوند. با این حال، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید به دقت تداخلات دارویی بالقوه را در نظر بگیرند و عوارض جانبی را کنترل کنند، به ویژه با توجه به رژیم های دارویی پیچیده ای که بیماران ام اس ممکن است در حال حاضر آن را مدیریت کنند.
رسیدگی به محدودیت های فیزیکی: علائم ام اس، مانند خستگی، مشکلات حرکتی، و اختلالات شناختی، می تواند بر توانایی بیمار برای مشارکت کامل در درمان OCD سنتی تأثیر بگذارد. درمانگران باید با بیماران کار کنند تا درمان را با این محدودیت ها تطبیق دهید و در عین حال مراقبت مؤثر را ارائه دهند.
مراقبت جامع: برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مهم است که با در نظر گرفتن نیازهای سلامت جسمی و روانی بیمار، رویکردی جامع به مراقبت از بیمار داشته باشند. همکاری بین متخصصان مغز و اعصاب، متخصصان سلامت روان و سایر متخصصان برای اطمینان از مراقبت هماهنگ و یکپارچه ضروری است.
مداخلات رفتاری: علاوه بر درمان رسمی، راهبردهای رفتاری ساده و تکنیک های خودیاری می تواند برای مدیریت علائم OCD مفید باشد. به بیماران میتوان تمرینهای آرامسازی، تمرینهای تمرکز حواس، و تکنیکهای کاهش استرس را که با تواناییهای آنها سازگار است، آموزش داد.
حمایت و توانمندسازی بیمار: ارائه منابع آموزشی و حمایت از بیماران ام اس مبتلا به OCD می تواند به آنها کمک کند تا شرایط خود را بهتر درک کنند و نقش فعالی در مدیریت رفاه خود داشته باشند.
نظارت و تنظیم منظم: با توجه به پیچیدگی مدیریت MS و OCD، نظارت بر پیشرفت بیمار، تطبیق برنامههای درمانی در صورت لزوم، و رسیدگی به علائم یا چالشهای جدید در صورت بروز اهمیت دارد.
سفارشی کردن برنامه های درمانی برای نیازهای فردی بیماران ام اس مبتلا به OCD و اطمینان از ارتباط و همکاری مداوم بین ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای بهینه سازی رفاه کلی و کیفیت زندگی بیمار بسیار مهم است.
درمان افسردگی، اضطراب و علائم وسواسی در بیماران دیابتی
درمان افسردگی، اضطراب و علائم وسواسی در بیماران دیابتی شامل یک رویکرد جامع است که تعاملات بین سلامت روان، مدیریت دیابت و رفاه کلی را در بر می گیرد. در اینجا چند راهکار برای رسیدگی به این شرایط در بیماران دیابتی وجود دارد:
روان درمانی: درمان شناختی- رفتاری (CBT) می تواند برای مدیریت علائم افسردگی، اضطراب و وسواس موثر باشد. این به بیماران کمک می کند تا الگوهای افکار منفی را شناسایی و اصلاح کنند و راهبردهای مقابله ای را برای مدیریت بهتر شرایط خود توسعه دهند.
دارو: داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) یا مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)، ممکن است برای کاهش علائم افسردگی و اضطراب در بیماران دیابتی تجویز شوند. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید تأثیر بالقوه این داروها بر سطح قند خون و هرگونه تداخل با داروهای دیابت را در نظر بگیرند.
مدیریت بیماری و آموزش: ارائه آموزش و حمایت از خود مدیریتی دیابت می تواند بیماران را برای کنترل بهتر وضعیت خود توانمند کند و به طور بالقوه استرس و اضطراب مربوط به مدیریت دیابت را کاهش دهد. بهبود کنترل قند خون نیز می تواند تأثیر مثبتی بر سلامت روانی داشته باشد.
اصلاح شیوه زندگی: تشویق به فعالیت بدنی منظم، یک رژیم غذایی متعادل و خواب کافی نه تنها می تواند به مدیریت دیابت کمک کند، بلکه مزایای سلامت روان، از جمله کاهش علائم افسردگی و اضطراب را نیز فراهم می کند.
مراقبت مشترک: هماهنگی مراقبت بین متخصصان سلامت روان، متخصصان غدد، و سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای رسیدگی به نیازهای سلامت جسمی و روانی بیماران دیابتی حیاتی است.
ذهن آگاهی و تکنیک های کاهش استرس: مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی، آموزش تمدد اعصاب، و تکنیک های کاهش استرس می تواند به بیماران دیابتی کمک کند تا سلامت عاطفی خود را بهتر مدیریت کنند و با چالش های مدیریت یک بیماری مزمن کنار بیایند.
گروههای حمایتی و مشاوره با همسالان: ارتباط با دیگرانی که دیابت دارند میتواند حمایت و درک اجتماعی ارزشمندی را فراهم کند، به کاهش احساس انزوا کمک کند و راهی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات و راهبردهای مقابله ای فراهم کند.
برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی بسیار مهم است که به طور منظم سلامت روان بیماران دیابتی را ارزیابی کنند و مراقبت های بهداشت روانی را در برنامه کلی مدیریت دیابت ادغام کنند. آموزش بیمار و مشارکت در تصمیم گیری نیز می تواند به نتایج بهتر کمک کند.
گنجاندن این استراتژی ها در برنامه مراقبت از بیمار می تواند به بهبود رفاه کلی و مدیریت بهتر سلامت جسمی و روانی آنها کمک کند. مهم است که به روشی جامع به درمان نزدیک شوید، با در نظر گرفتن تعامل پیچیده بین سلامت روان و مدیریت دیابت.
همیشه درمان افسردگی، اضطراب و وسواس فکری در بیماران خاص نیازمند توجه به ویژگیهای هر بیمار است. اما میتوان به چند رویکرد کلی اشاره کرد که معمولاً در این زمینه استفاده میشود: ارزیابی دقیق، مشاوره روان شناسی خاص، درمان دارویی، تلفیق مداخلات، حمایت اجتماعی و خانوادگی، توجه به عوامل فیزیکی، تلفیق معالجه با درمان بیماری اصلی
توجه به این نکات و ارائه یک برنامه درمانی مرحله به مرحله با همکاری نزدیک با بیمار میتواند باعث بهبود وضعیت روحی و جسمی او شود. همچنین، همکاری و هماهنگی با تیم درمانی نیز برای بهترین نتیجه حیاتی است.
شما همراهان عزیز میتوانید به منظور درمان افسردگی، اضطراب و وسواس فکری در بیماران خاص با ما به روش های مشاوره حضوری، مشاوره تلفنی و مشاوره تصویری در کیلینک روانشناسی و خدمات مشاوره مهرمرجان تماس حاصل کنید. شماره تماس : —
افسردگی و سرطان
گفته می شود که افسردگی کمترین علامت شناخته شده در افراد مبتلا به سرطان است. این می تواند یکی از سخت ترین چیزها برای شما و خانواده تان باشد.
کاملاً قابل درک است که برای مدتی پس از تشخیص یا در طول درمان، احساس غم و اندوه شدید داشته باشید. اما این به معنای افسردگی نیست.
اکنون بسیاری از پزشکان در تشخیص و درمان افسردگی در افراد مبتلا به سرطان بهتر عمل می کنند. اما هنوز مطمئن نیستیم که افسردگی در بیماران چقدر رایج است و باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
بعد از درمان سرطان
افسردگی می تواند بلافاصله پس از تشخیص سرطان در شما رخ دهد. این کاملاً طبیعی است که پس از اتمام درمان خود دچار افسردگی شوید. همانطور که یک نفر به ما گفت:
مدتها طول کشید تا متوجه شوم که استرس سرطان من را افسرده و ناراحت کرده است.
شاید به این موضوع بسیار فکر کرده اید که چگونه باید با تشخیص و درمان بیماری کنار بیایید، شایدم هم فرصتی برای فکر کردن به آن را نداشته اید. تا زمانی که همه چیز تمام نشده این گونه افکار به شما ضربه می زند.
درک این موضوع می تواند برای سایر افراد دشوار باشد. درست زمانی که آنها فکر می کنند باید به حالت عادی برگردید، ممکن است بیشتر از همیشه احساس ناراحتی کنید. اما صحبت با یک مشاور یا روانشناس می تواند کمک شایانی به شما بکند.
درمان افسردگی در بیماران سرطانی
نکته مهمی که باید بدانید این است که افسردگی قابل درمان است. بدون درمان، علائم افسردگی ممکن است برای مدت طولانی، ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشد.
اما با درمان افسردگی، بیشتر افراد در عرض چند هفته احساس بهتری خواهند داشت. بنابراین اگر مشکوک هستید که دچار افسردگی شده اید، بهتر است با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید تا مشاوره های لازم را بگیرید.
لینک های مربوطه
علل افسردگی
عوامل زیادی می تواند باعث افسردگی شود. یکی از آن ها تشخیص سرطان است.
افسردگی
افسردگی با احساس غم و اندوه متفاوت است، این یک بیماری است و نیاز به درمان دارد.
مشاوره و سرطان
مشاوره می تواند به شما کمک کند تا با سرطان خود کنار بیایید. از طرفی هم می تواند به شما کمک کند تصمیمات مناسبی برای خودتان بگیرید.
چگونه یک مشاور پیدا کنیم
چند راه برای یافتن یک مشاور وجود دارد.
مدیریت احساسات
کارهایی وجود دارد که می توانید برای مدیریت احساسات و عواطف خود به خودتان کمک کنید.
صفحه اصلی سلامت روان و سرطان
چه فردی مبتلا به سرطان باشید و چه مراقب فرد مبتلا به سرطان باشید، باید بدانید که هنگام مواجهه با تشخیص سرطان معمولاً با سلامت روان خود مبارزه خواهید کرد. اما افرادی هستند که می توانند در این مدت از شما حمایت کنند و کارهایی که می توانید برای کمک به خودتان انجام دهید.
علل افسردگی
عوامل زیادی می تواند باعث افسردگی شود. یکی از آن ها تشخیص سرطان است.
سایر اتفاقات در زندگی مانند مرگ در خانواده، مشکلات در روابط، بچه دار شدن یا از دست دادن شغل نیز می توانند باعث یک دوره افسردگی شوند.
عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز
افسردگی می تواند با عدم تعادل مواد شیمیایی مرتبط در مغز باشد. این معمولاً شامل کاهش سطح مواد شیمیایی در مغز به نام انتقال دهنده های عصبی است.انتقال دهنده های عصبی پیام ها را از مغز به سلول های عصبی می برند. موارد رایج در افسردگی سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین هستند.
چنین عدم تعادل شیمیایی می تواند توسط یک رویداد فیزیکی یا عاطفی (روانی) در زندگی شما ایجاد شود. گاهی اوقات تشخیص اینکه کدام ماده شیمایی دچار اخلال شده سخت است.
بیماری هایی که باعث افسردگی می شوند
برخی از بیماری ها، مانند سرطان و پارکینسون، بیشتر از سایر موارد باعث ایجاد افسردگی می شوند.
اثر فسردگی بر جسم بیمار
پزشکان فکر می کنند که این به دلیل اثر فیزیکی است تا اثر عاطفی. برخی از بیماری ها هم به همان اندازه جدی هستند، اما باعث افسردگی مشابه نمی شوند. هنوز دلیل قطعی این موضوع پیدا نشده است.
تغییرات در سطح هورمون ها
تغییرات در سطح هورمون ها در برخی افراد به افسردگی کمک می کند. سطوح پایین برخی از هورمون ها در دوران یائسگی می تواند باعث افسردگی شود.
بسیاری از درمانهای سرطان بر سطوح هورمونی شما تأثیر میگذارد، از جمله:
- جراحی برای برداشتن تخمدان ها و رحم
- درمان های هورمونی برای سرطان پروستات یا سرطان سینه
سابقه خانوادگی و افسردگی
اکنون بهتر می دانیم که چرا برخی افراد بیشتر از دیگران در معرض افسردگی قرار می گیرند. یکی از دلایل آن سابقه خانوادگی است.
اگر یکی از بستگان نزدیک به افسردگی دچار شده باشد، در مواجهه با یک دوره استرس زا، احتمال اینکه خودتان هم افسرده شوید، بیشتر است.
گاهی اوقات تغییرات شیمیایی که در رخ میدهد مدت ها طول میشکد تا به حالت اول برگردد. به این معنی است که پس از بهبودی از یک دوره افسردگی، احتمال اینکه فرد مجدداً به افسردگی دچار شود وجود دارد.
لینک های مرتبط
علائم افسردگی
علائم افسردگی، مانند کاهش وزن و خستگی، می تواند ناشی از بیماری یا درمان سرطان باشد. اما همه ی این موارد از علائم افسردگی در افراد مبتلا به سرطان نیستند.
افسردگی
افسردگی با احساس غم و اندوه متفاوت است، این یک نوع بیماری است و نیاز به درمان دارد.
سرطان چگونه می تواند بروی احساسات شما تاثیر بزارد
پس از تشخیص سرطان، ممکن است طیف وسیعی از احساسات از جمله ترس، غم، اضطراب و افسردگی را تجربه کنید. اینها پاسخ های استرس زا هستند که باید بر آنها غلبه کرد.
مشاوره
مشاوره می تواند به شما کمک کند تا با سرطان خود کنار بیایید. از طرفی هم می تواند به شما کمک کند تصمیمات مناسبی برای خودتان بگیرید.
چگونه یک مشاور پیدا کنیم
چند راه برای یافتن یک مشاور وجود دارد.
علائم افسردگی در بیماران سرطانی
علائم افسردگی، مانند کاهش وزن و خستگی، می تواند ناشی از بیماری یا درمان سرطان باشد. اما همه ی این موارد از علائم افسردگی در افراد مبتلا به سرطان نیستند.
اگر مطمئن نیستید، با پزشک یا پرستار متخصص خود در مورد علائم افسردگی، صحبت کنید. آنها می توانند به شما مشاوره دهند.
علائم
علائم رایج افسردگی می تواند چیزهایی باشد که فکر یا احساسشان می کنید، مانند موارد زیر:
- همیشه احساس غم، مضطرب یا «توخالی بودن» می کنند
- مشکلات خواب – از جمله زود بیدار شدن و مشکل در به خواب رفتن
- ناتوانی در بلند شدن از رختخواب در صبح
- از دست دادن علاقه یا لذت بردن از انجام کارهای روزمره
- از دست دادن علاقه به دیدن دوستان و خانواده
- احساس گناه، ناامیدی و بی ارزشی
- کاهش یا افزایش وزن
- از دست دادن اشتها
- احساس خستگی و کمبود انرژی
- مشکل در تمرکز، تصمیم گیری یا به خاطر سپردن چیزها
- از دست دادن علاقه به ظاهر
- احساس بی قراری و تحریک پذیری
- آرزو داشتن این که مرگشان به سرعت فرا رسد یا زندگیشان حال به پایان برسد
- داشتن افکار خودکشی و اقدام به خودکشی
ممکن است از نظر بالینی افسرده باشید:
- شما هر روز یا بیشتر از این علائم را دارید
- علائم باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی روزمره شما می شود
افسردگی بالینی قابل درمان است، بنابراین با پزشک و پرستار خود صحبت کنید.
افکار خودکشی
همه مبتلایان به سرطان افکار خودکشی ندارند. اما افراد معدودی هم هستند که به آن فکر می کنند.
چه چیزی ممکن است منجر به افکار خودکشی شود
برخی افراد بیشتر از دیگران به فکر گرفتن جان خود هستند. این شامل:
- افراد مبتلا به سرطان بسیار پیشرفته
- افرادی که درد زیادی دارند
- افرادی که سرطان آن ها باعث شده استقلال خود را از دست بدهند
افکار منفعل (اثرگذار) خودکشی
اگر به سرطان پیشرفته دچار شده باشید و درمان برای مقابله با آن بیش از حد دشوار شود، ممکن است به این فکر کنید که می خواهید هر چه زود تر بمیرید. شاید هم آرزو کنید که مرگ به سرعت فرا برسد و زندگی هم اکنون به پایان برسد.
پزشکان این نوع از افکار را، افکار منفعل می نامند. اگرچه این بسیار ناراحت کننده است و شما همچنان باید به دنبال کمک پزشکی باشید، اما با برنامه ریزی واقعی برای خودکشی تفاوت دارد.
احساس خودکشی
اگر احساس می کنید که زندگی دیگر ارزش زیستن ندارد یا راهی برای خروج از وضعیت خود نمی بینید، ممکن است به کشتن خود فکر کنید.
اگر چنین احساسی دارید یا سعی می کنید به هر طریقی به خود آسیب برسانید، باید فوراً از مشاوره استفاده کنید.
زمانی که افسرده هستید، احتمالاً دیدگاه شما نسبت به زندگی منحرف می شود. بنابراین لذت های زندگی از دید شما پنهان می شود.و از طرفی موقعیت ها می توانند بسیار ناامید کننده تر از آنچه هستند به نظر شما برسند.
اگر درمان مورد نیاز خود را به موقع پیگیری کنید، ممکن است اوضاع چندان نا امید کننده به نظر نرسد. ممکن است متوجه شوید که منابع بیشتری برای کنار آمدن با شرایط خود دارید.
کمک به کسی که افکار خودکشی در سر دارد
گاهی اوقات مردم آنقدر احساس غم و اندوه می کنند که حتی به کمک گرفتن فکر نمی کنند. اما اطرافیان ممکن است متوجه رفتارهای عجیب یا صحبت های آنها در مورد پایان دادن به زندگی بشوند.
اگر چنین شخصی را می شناسید، باید او را تشویق کنید تا از یک مشاور یا روانشناس کمک بگیرد. اگر واقعاً نگران کسی هستید، با پزشک آنها تماس بگیرید.
صحبت کردن در مورد خودکشی با کسی که به کشتن خود فکر می کند، شانس انجام آن را افزایش نمی دهد. در واقع، به احتمال زیاد به آنها کمک می کند. این به آنها نشان می دهد که شما نگران احساسات آنها هستید. این کار به آنها اجازه می دهد تا در مورد ترس ها و نگرانی های خود صحبت کنند.
همچنین به بسیاری از افراد کمک می کند تا زندگی خود را دوباره کنترل کنند.
کنترل درد و علائم سرطان که شما را وادار به خودکشی می کند
اگر به دلیل درد یا رنج کشیدن از علائم به کشتن خود فکر می کنید، به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید. آنها می توانند برای کنترل علائم و عوارض جانبی سرطان ، کارهای زیادی انجام دهند.
هنگامی که علائم شما تحت کنترل باشد، ممکن است احساس بسیار بهتری داشته باشید و افکار خودکشی شما ناپدید شوند.
مهمترین چیز این است که به دنبال کمک گرفتن از افراد متخصص باشید و با افرادی صحبت کنید که بهترین راه ها را به شما پیشنهاد می دهند.
لینک های مربوطه
درمان افسردگی
گفتار درمانی و داروهای ضد افسردگی راه هایی برای درمان افسردگی هستند. برخی از افراد برای کمک به احساس بهتر از داروهای گیاهی استفاده می کنند.
افسردگی و سرطان
افسردگی احساس بسیار شدیدتر از ناراحتی یا غم است. گاهی اوقات احساس غم و اندوه بخشی از زندگی است، اما افسردگی احساس نوع شدید آن است.
سرطان چگونه می تواند بروی احساسات شما تاثیر بزارد
پس از تشخیص سرطان، ممکن است طیف وسیعی از احساسات از جمله ترس، غم، اضطراب و افسردگی را تجربه کنید. اینها پاسخ های استرس زا هستند که باید بر آنها غلبه کرد.
مشاوره و سرطان
مشاوره می تواند به شما کمک کند تا با سرطان خود کنار بیایید. از طرفی هم می تواند به شما کمک کند تصمیمات مناسبی برای خودتان بگیرید.
چگونه یک مشاور پیدا کنیم
چند راه برای یافتن یک مشاور وجود دارد.
صفحه اصلی سلامت روان و سرطان
چه فردی مبتلا به سرطان باشید و چه مراقب فرد مبتلا به سرطان باشید، این را بدانید که در هنگام مواجهه با تشخیص سرطان معمولاً با سلامت روان خود مبارزه خوتهید کرد. اما افرادی هستند که می توانند در این مدت از شما حمایت کنند.
-
سلامت روان هنگام تشخیص سرطان (راهنمایی سریع) زمانی که برای اولین بار سرطان در شما تشخیص داده می شود، احساس غرق شدن و کنترل نکردن احساسات و افکار امری رایج است. اما راهنمایی هایی هم وجود دارد که می توانید افکار خود را کنترل کنید.
-
سلامت روان در حین و بعد از درمان سرطان زمانی که مبتلا به سرطان هستید، معمولاً با سلامت روان خود دست و پنجه نرم می کنید. این می تواند در زمان تشخیص، در طول درمان یا پس از پایان درمان اتفاق بیفتد.
-
سلامت روان هنگام مراقبت از فرد مبتلا به سرطان مراقبت از یک فرد مبتلا به سرطان می تواند رضایت بخش و مثبت باشد. از طرفی هم می تواند دشوار باشد. اما راهنمایی هایی برای کمک به شما وجود دارد.
-
سرطان چگونه می تواند بروی احساسات شما تاثیر بزارد پس از تشخیص سرطان، ممکن است طیف وسیعی از احساسات از جمله ترس، غم، اضطراب و افسردگی را تجربه کنید. اینها پاسخ های استرس زا هستند که باید بر آنها غلبه کرد.
-
برای سلامت روان از چه کسی کمک بگیریم هیچ نوع حمایتی وجود ندارد که برای همه بهترین باشد و چیزهای متقاوت برای افراد مختلف در زمان های متفاوتی کار می کند. اگر یک نوع حمایت برای شما کار نمی کند، متوقف کردن آن اشکالی ندارد.
-
مشاوره و سرطان
مشاوره می تواند به شما کمک کند تا با سرطان خود کنار بیایید. درک اینکه چیست و چگونه می تواند به شما کمک کند، در این است که به شما کمک کند تصمیم هایی که می گیرید برای شما مناسب است یا خیر.
-
صحبت با کودکان در مورد سرطان بحث سرطان موضوعی دشوار است. ممکن است شک یا نگرانی هایی داشته باشید که مانع از صحبت کردن با فرزندانتان در مورد تشخیص سرطان شود. تصمیم اینکه چه چیزی یا چه زمانی به آنها بگویید آسان نیست.
-
کنار آمدن با موقعیت های خاص سرطان یا درمان شما ممکن است به این معنی باشد که برای شرکت در جشن ها یا در مناسبت ها با مشکلاتی مواجه شوید.