محرک های افسردگی در زنان را بشناسید

تحقیقات نشان می دهد که اختلال افسردگی اساسی (MDD) زنان را بیشتر از مردان تحت تاثیر قرار می دهد. بلوغ آغاز این تفاوت است، اما تغییرات هورمونی تنها دلیل نیست. سایر مسائل بهداشتی، ژن ها و فقر نیز می تواند منجر به افزایش تعداد افسردگی در زنان شود.

محرک‌های افسردگی در زنان ممکن است متنوع باشند و به عنوان یک مسئله پیچیده در نظر گرفته شوند. افسردگی نتیجه تأثیر ترکیبی از عوامل فیزیولوژیک، روان‌شناختی، اجتماعی، و فرهنگی است. در زیر، برخی از محرک‌های افسردگی در زنان ذکر شده است:

1. تغییرات هورمونی:

   • دوران‌های مهم زندگی زنان مانند دوران قاعدگی، بارداری، زایمان، و دوران پس از زایمان ممکن است با تغییرات هورمونی همراه باشند و بر روحیه زنان تأثیر بگذارند.

2. فشارهای خانوادگی:

   • مسئولیت‌های خانوادگی، مراقبت از فرزندان، و انتظارات نقش‌های زناشویی ممکن است فشارهایی بر روی زنان ایجاد کند و به افسردگی منجر شود.

3. اضطراب‌ها و استرس:

   • تجربه اضطراب‌ها و استرس‌های مداوم می‌تواند از جمله عواملی باشد که به افسردگی در زنان منجر شود.

4. مشکلات روابط:

   • مشکلات در روابط خانوادگی یا روابط عاطفی ممکن است به عنوان یک عامل محرک افسردگی در زنان عمل کند.

5. تجربه اتفاقات ناگوار:

   • تجربه اتفاقات ناگوار مانند از دست دادن عزیزان، جدایی، یا تجربه‌های زندگی دردناک می‌تواند به افسردگی ارتباط داشته باشد.

6. ضعف علایق و اهداف:

   • افترا به علایق و اهداف زنان، احساس عدم موفقیت و انگیزه کم می‌تواند به افسردگی منجر شود.

7. مشکلات جسمی:

   • مشکلات جسمی مانند بیماری‌ها، دردهای مزمن، یا مشکلات جنسی ممکن است تأثیر مستقیم بر حالت روحی زنان بگذارند.

8. اجتماعی و فرهنگی:

   • اجتماعی و فرهنگی بودن زنان و تجربه آن‌ها از نظر اقتصادی، تحصیلی، و اجتماعی نیز می‌تواند به افسردگی ارتباط داشته باشد.

ترکیب محرک‌های مختلف می‌تواند به افسردگی در زنان منجر شود.

ژن های شما

مطالعات روی دوقلوهای همسان نشان می دهد که ژنتیک ممکن است عاملی برای افسردگی در زنان باشد. اگر سابقه خانوادگی افسردگی دارید، احتمال اینکه تحت تاثیر افسردگی قرار بگیرید بیشتر است. اما اگر کسی در خانواده شما آن را نداشته باشد، باز احتمال دچار شدن به آن وجود دارد. همچنین برخی جهش ها یا تغییرات ژنی مرتبط با افسردگی وجود دارد که فقط در زنان یافت شده است.

سطوح هورمونی

بسیاری از نقاط عطف در زندگی یک زن باعث تغییرات در سطوح استروژن و پروژسترون می شود. این می تواند خطر افسردگی را افزایش دهد. آنها عبارتند از:

بلوغ. زنان در سن 11 سالگی بیشتر از مردان به افسردگی مبتلا می شوند. این اغلب یکی از علائم شکل شدید سندرم پیش از قاعدگی به نام اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) است.

بارداری. تغییرات هورمونی در دوران بارداری احتمال افسردگی در دوران بارداری (قبل از زایمان) و افسردگی که پس از تولد نوزاد (پس از زایمان) را افزایش می دهد. سقط جنین نیز می تواند باعث افسردگی شود.

یائسگی. مرحله چند ساله منتهی به یائسگی، و خود یائسگی به دلیل نحوه افزایش و کاهش هورمون های شما، زمان هایی با خطر بالاتری هستند. علائمی مانند گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه می تواند منجر به افسردگی برای اولین بار شود. اگر قبلاً افسردگی داشته‌اید، احتمال تکرار آن با حرکت به سمت یائسگی بیشتر است.

استرس

زنان اغلب به دلیل نقش های جنسیتی با چالش های زندگی پر استرس تری مواجه می شوند. بیشتر زنانی که بیرون از خانه کار می کنند، بسیاری از مسئولیت های خانوادگی را نیز بر عهده دارند. اینها ممکن است شامل مراقبت از والدین سالخورده و همچنین فرزندان باشد. مادران مجردی که فرزندان خردسال دارند، به ویژه زنانی که به سختی زندگی خود را تامین می کنند، دارای میزان بالایی از افسردگی هستند.

حتی تغییرات مثبت زندگی، مانند ارتقای شغلی، اگر با تعهدات بیشتری همراه باشد، می تواند منجر به استرس شود. استرس کم و روزانه که به مرور زمان بر شما تحمیل می‌شود می‌تواند در تمام این موقعیت‌ها باعث افسردگی شود. و داشتن دیدگاه منفی بعد از 50 سالگی، به ویژه در مورد پیری و یائسگی، یک عامل خطر برای افسردگی در مراحل بعدی زندگی است.

شرایط بهداشتی

رویدادهای تهدید کننده زندگی مانند سکته مغزی، حمله قلبی یا سرطان می توانند باعث افسردگی شوند. درد مداوم هم همینطور. این خطر حتی بیشتر است اگر سلامتی شما در حال حاضر آنقدر خوب نباشد یا به اندازه کافی ورزش نکنید.

سایر مسائل مربوط به سلامت روان

زنان بیشتر از مردان در معرض اضطراب هستند. آنها همچنین به احتمال زیاد دائماً به مشکلات خود فکر می کنند. هر دو می توانند خطر افسردگی شما را افزایش دهند یا افسردگی موجود را بدتر کنند. اضطراب همچنین می تواند خطر بازگشت افسردگی را به خصوص در میانسالی افزایش دهد. اختلالات خوردن مانند پرخوری عصبی و بی اشتهایی نیز از عوامل خطر افسردگی هستند.

یافتن تسکین

علاوه بر دارو درمانی و گفتار درمانی، این موارد ممکن است کمک کند:

ورزش. فعالیت بدنی برای تقویت خلق و خو و کاهش علائم افسردگی شناخته شده است، اما ورزش زیاد برای زنان بسیار مهم است. یک مطالعه که زنان را به مدت 10 سال تحت آزمایش قرار داد، نشان دهنده این بود که سطوح بالاتر فعالیت همراه با سطوح پایین‌تری از علائم افسردگی در آن زمان بود.

یوگا. تحقیقات نشان می دهد که یوگا در دوران پری ناتال می تواند به مدیریت افسردگی و اضطراب کمک کند.

ذهن آگاهی انفصالی (DM). این تکنیک ذهن-بدن به شما نشان می دهد که چگونه طرز فکر خود را تغییر دهید. شما بر روی قطع ارتباط با افکار خود کار می کنید تا آنها را تحلیل نکنید، نسبت به آنها واکنش نشان ندهید یا بارها و بارها آنها را در ذهن خود تکرار نکنید. یک مطالعه بر روی زنان مسن‌تر که همگی از داروهای ضد افسردگی استفاده می‌کردند، نشان داد کسانی که دو بار در هفته جلسات دیابت داشتند، علائم افسردگی کمتری را تجربه کردند.

گزینه های برتر

WebMD Webinars: دانش تخصصی. بینش های زندگی واقعی