مشاوره اضطراب رابطه جنسی | روش های تشخیص و درمان آن
اضطراب جنسی به احساس ناراحتی، نگرانی، ترس یا ناراحتی مربوط به فعالیت ها یا تعاملات جنسی اشاره دارد. این می تواند به طرق مختلف ظاهر شود و بر افراد و روابط جنسی آنها تأثیر بگذارد. اضطراب جنسی می تواند در مراحل مختلف برخورد جنسی، از جمله قبل، در حین یا بعد از درگیر شدن در فعالیت جنسی رخ دهد.
علائم اضطراب جنسی شایع شامل موارد زیر میباشد:
اضطراب عملکرد: نگرانی در مورد عملکرد جنسی، مانند حفظ نعوظ، رسیدن به ارگاسم، یا جلب رضایت شریک زندگی.
نگرانی از تصویر بدن: احساس خودآگاهی یا ناامنی نسبت به بدن خود، که می تواند بر اعتماد به نفس و لذت جنسی تأثیر بگذارد.
ترس از قضاوت: نگرانی در مورد اینکه چگونه علایق، تمایلات یا رفتارهای جنسی ممکن است توسط شریک زندگی خود درک یا قضاوت شود.
نگرانی های صمیمیت: احساس اضطراب در مورد نزدیکی عاطفی یا آسیب پذیری که با صمیمیت جنسی به وجود می آید.
تجارب گذشته: تجارب جنسی منفی یا آسیب زا قبلی می تواند به اضطراب و ترس در طول برخوردهای جنسی آینده کمک کند.
فقدان ارتباط: مشکل در بیان خواسته ها، تعیین حد و مرز، یا بحث در مورد مسائل جنسی آشکارا با شریک زندگی می تواند منجر به اضطراب شود.
مهم است که به یاد داشته باشید که اضطراب جنسی یک مسئله نسبتاً رایج است و می‌توان با درک، ارتباط و حمایت از آن استفاده کرد. کمک گرفتن از یک متخصص سلامت روان، مانند یک درمانگر یا مشاور، که در مسائل جنسی متخصص است، می تواند در رسیدگی و مدیریت اضطراب جنسی مفید باشد. آنها می توانند راهنمایی، استراتژی ها و پشتیبانی را برای بهبود اعتماد به نفس جنسی، ارتباطات و بهزیستی کلی جنسی ارائه دهند.
علائم اضطراب جنسی می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. در اینجا برخی از نشانه ها یا تظاهرات رایج اضطراب جنسی آورده شده است:
- نگرانی بیش از حد: افکار یا نگرانی های مداوم و مزاحم در مورد عملکرد جنسی، تصویر بدن یا رضایت جنسی.
- مشکل در شروع یا حفظ برانگیختگی: مشکل در برانگیختگی یا حفظ برانگیختگی در طول فعالیت های جنسی که منجر به کاهش رضایت جنسی می شود.
- علائم جسمانی: تظاهرات فیزیکی اضطراب، مانند ضربان قلب سریع، تعریق، لرزش، یا گرفتگی در قفسه سینه، قبل یا در حین تماس جنسی.
- خود گفتاری منفی: درگیر شدن در گفتگوی درونی انتقادی یا منفی در مورد توانایی های جنسی، جذابیت یا مطلوبیت.
- اجتناب از موقعیت های جنسی: تمایل به اجتناب یا کناره گیری از برخوردهای جنسی یا صمیمیت به دلیل ترس یا اضطراب.
- ارتباط جنسی ناکافی: مشکل در بیان خواسته ها، نگرانی ها، یا محدودیت ها به یک شریک، که منجر به سوء تفاهم یا نیازهای برآورده نشده می شود.
- اضطراب عملکرد: تجربه فشار شدید یا ترس از برآورده نشدن انتظارات، که منجر به مشکلات جنسی مانند اختلال نعوظ یا انزال زودرس می شود.
- کاهش میل جنسی: از دست دادن علاقه یا کاهش میل جنسی به دلیل نگرانی ها یا نگرانی های مرتبط با اضطراب.
- تأثیر بر روابط: اضطراب جنسی می تواند روابط صمیمانه را تحت فشار قرار دهد و منجر به کاهش رضایت، تنش یا درگیری شود.
- تأثیر منفی بر بهزیستی کلی: اضطراب جنسی می تواند بر خلق و خوی کلی، عزت نفس و بهزیستی کلی روانی نیز تأثیر بگذارد.
توجه به این نکته مهم است که این علائم می توانند از نظر شدت و مدت متفاوت باشند. اگر شما یا کسی که می‌شناسید اضطراب جنسی مداوم یا آزاردهنده را تجربه می‌کند، جستجوی حمایت از یک متخصص واجد شرایط، مانند یک درمانگر یا مشاور متخصص در سلامت جنسی، می‌تواند در رسیدگی و مدیریت این موضوع مفید باشد.
درمان اضطراب جنسی در مردان و زنان
درمان اضطراب جنسی معمولاً شامل ترکیبی از مداخلات روانشناختی، تغییرات سبک زندگی و گاهی اوقات رویکردهای پزشکی است. در اینجا چند استراتژی رایج مورد استفاده در درمان اضطراب مربوط به رابطه جنسی آورده شده است:
درمان یا مشاوره: مشارکت در درمان فردی یا زوج درمانی با یک متخصص واجد شرایط می تواند به شناسایی و رسیدگی به علل زمینه ای اضطراب جنسی کمک کند. درمانگران ممکن است از تکنیک‌های درمان شناختی-رفتاری (CBT) برای به چالش کشیدن افکار منفی، اصلاح الگوهای رفتاری و ایجاد مکانیسم‌های مقابله‌ای سالم برای مدیریت اضطراب استفاده کنند.
آموزش و ارتباطات: یادگیری در مورد سلامت جنسی، بررسی تکنیک های ارتباط جنسی سالم، و پرداختن به تصورات غلط یا انتظارات غیر واقعی می تواند به کاهش اضطراب کمک کند. ارتباط باز و صادقانه با یک شریک نیز می تواند درک و حمایت را تقویت کند.
تمرینات تمرکز حواس: این تکنیک شامل تماس حسی تدریجی و غیرمطلوب با شریک زندگی برای ارتقای آرامش، ارتباط، و احساسات بدون فشار عملکرد جنسی یا ارگاسم است. می تواند به کاهش نگرانی های مربوط به عملکرد مرتبط با اضطراب کمک کند.
تکنیک‌های ذهن آگاهی و آرامش: تمرین‌هایی مانند تمرین‌های تنفس عمیق، مدیتیشن، آرام‌سازی پیشرونده عضلانی یا یوگا میتوانند به مدیریت اضطراب و تقویت حس آرامش در طول برخوردهای جنسی کمک کنند.
قرار گرفتن در معرض تدریجی و حساسیت زدایی: قرار گرفتن تدریجی خود در معرض موقعیت های اضطراب آور یا محرک های مرتبط با رابطه جنسی، در حالی که از تکنیک های آرام سازی استفاده می کند، می تواند در طول زمان به حساسیت زدایی از پاسخ اضطراب کمک کند. این رویکرد باید با سرعتی راحت و تحت راهنمایی یک درمانگر انجام شود.
دارو: در برخی موارد، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است داروهای ضد اضطراب یا مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) را برای کمک به مدیریت علائم اضطراب تجویز کند. این گزینه معمولاً زمانی در نظر گرفته می شود که علائم اضطراب شدید باشد و به طور قابل توجهی با کیفیت زندگی تداخل داشته باشد. دارو همیشه باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت شود.
تغییر سبک زندگی: اتخاذ یک سبک زندگی سالم که شامل ورزش منظم، خواب کافی، تکنیک های مدیریت استرس و یک رژیم غذایی متعادل است، می تواند به رفاه کلی کمک کند، که ممکن است بر اضطراب جنسی نیز تأثیر مثبت بگذارد.
به یاد داشته باشید، جستجوی کمک حرفه‌ای از یک درمانگر یا ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی برای دریافت راهنمایی و پشتیبانی مناسب بر اساس موقعیت خاص شما بسیار مهم است. آنها می توانند توصیه های شخصی ارائه دهند و به شما کمک کنند تا یک برنامه درمانی موثر برای رفع اضطراب جنسی ایجاد کنید.
تشخیص اضطراب جنسی در مردان و زنان
تشخیص اضطراب جنسی در مردان و زنان معمولاً شامل یک ارزیابی جامع است که توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا درمانگر واجد شرایط انجام می شود. در اینجا برخی از عوامل کلیدی که ممکن است در طول فرآیند تشخیص در نظر گرفته شوند آورده شده است:
- مصاحبه بالینی: ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا درمانگر یک مصاحبه مفصل برای جمع آوری اطلاعات در مورد سابقه جنسی فرد، نگرانی های فعلی و هر گونه علائم روانی یا جسمی مرتبط انجام می دهد. این به درک ماهیت و زمینه اضطراب جنسی کمک می کند.
- ارزیابی پزشکی: یک معاینه فیزیکی، از جمله مرور تاریخچه پزشکی فرد و هر دارویی که ممکن است مصرف کند، می‌تواند به شناسایی شرایط پزشکی زمینه‌ای که می‌تواند به اضطراب جنسی کمک کند کمک کند.
- ارزیابی روانشناختی: یک متخصص سلامت روان ممکن است از پرسشنامه های استاندارد یا ابزارهای ارزیابی برای ارزیابی شدت و تأثیر اضطراب جنسی استفاده کند. این ارزیابی ها ممکن است حوزه های مختلفی مانند روابط، تصویر بدن، عزت نفس، آسیب های گذشته و رفتارهای جنسی را بررسی کند.
- معیارهای تشخیصی: ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا درمانگر علائم و تجربیات فرد را با معیارهای تشخیصی تشریح شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) مقایسه می کند. به طور خاص، شرایطی مانند اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب اجتماعی، فوبیاهای خاص یا اختلالات جنسی در صورت مرتبط بودن با علائم فرد ممکن است ارزیابی شوند.
شایان ذکر است که اضطراب جنسی یک موضوع پیچیده است و می تواند در افراد متفاوت ظاهر شود. ممکن است مجموعه ای از علائم مانند اضطراب عملکرد، ترس از صمیمیت جنسی، میل جنسی پایین، یا نگرانی در مورد عملکرد جنسی را شامل شود. علاوه بر این، ضروری است که هر گونه علت فیزیکی بالقوه یا شرایط پزشکی که ممکن است به علائم اضطراب جنسی کمک کند یا شبیه آن باشد، رد شود.
اگر مشکوک هستید که شما یا کسی که می شناسید ممکن است اضطراب جنسی را تجربه کند، توصیه می شود با یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا درمانگر متخصص در سلامت جنسی مشورت کنید. آنها می توانند یک ارزیابی کامل انجام دهند، یک تشخیص دقیق ارائه دهند و یک برنامه درمانی مناسب بر اساس نیازها و شرایط منحصر به فرد فرد طراحی کنند.
متخصصانی که میتوانند شما را در درمان اضطراب جنسی کمک کنند:
چندین متخصص می توانند بسته به نیازها و ترجیحات خاص شما در درمان اضطراب جنسی کمک کنند. در اینجا چند حرفه ای که معمولاً در درمان اضطراب جنسی نقش دارند آورده شده است:
1. روانشناسان یا درمانگران: متخصصان سلامت روان متخصص در زمینه هایی مانند درمان جنسی، درمان شناختی-رفتاری (CBT)، یا روان درمانی می توانند به رفع و درمان اضطراب جنسی کمک کنند. آنها فضای امن و حمایتی را برای کشف مسائل اساسی، توسعه استراتژی های مقابله و بهبود رفاه کلی جنسی فراهم می کنند.
2. سکسولوژیست ها: این متخصصان در رابطه جنسی انسان تخصص دارند و می توانند به نگرانی های مربوط به عملکرد جنسی، صمیمیت و روابط کمک کنند. آنها ممکن است برای رسیدگی به اضطراب جنسی و مسائل مرتبط، مشاوره، آموزش و راهنمایی ارائه دهند.
3. پزشکان: اگر اضطراب جنسی شما با مسائل مربوط به سلامت جسمانی مرتبط است، مشورت با یک پزشک مانند متخصص اورولوژی یا متخصص زنان ممکن است مفید باشد. آنها می توانند سلامت جسمانی شما را ارزیابی کنند، درمان پزشکی مناسب ارائه دهند و در صورت نیاز شما را به متخصصان مناسب ارجاع دهند.
4. زوج یا درمانگر رابطه: اگر اضطراب جنسی بر روابط شما تأثیر می گذارد، کار با یک زوج یا درمانگر رابطه می تواند مفید باشد. آنها می توانند به تسهیل ارتباطات باز، پرداختن به پویایی روابط، و هدایت هر دو شریک به سمت یک رابطه جنسی سالم تر و رضایت بخش تر کمک کنند.
این مهم است که به دنبال متخصصانی باشید که در زمینه سلامت جنسی با تجربه و آموزش دیده باشند و رویکردی غیر قضاوتی و مثبت جنسی داشته باشند. سازمان های مورد اعتماد، مانند انجمن آمریکایی مربیان، مشاوران و درمانگران جنسی (AASECT)، می توانند ارجاعات قابل اعتمادی را به متخصصان واجد شرایط در منطقه شما ارائه دهند.
-
سلامت روان هنگام تشخیص سرطان (راهنمایی سریع) زمانی که برای اولین بار سرطان در شما تشخیص داده می شود، احساس غرق شدن و کنترل نکردن احساسات و افکار امری رایج است. اما راهنمایی هایی هم وجود دارد که می توانید افکار خود را کنترل کنید.
-
سلامت روان در حین و بعد از درمان سرطان زمانی که مبتلا به سرطان هستید، معمولاً با سلامت روان خود دست و پنجه نرم می کنید. این می تواند در زمان تشخیص، در طول درمان یا پس از پایان درمان اتفاق بیفتد.
-
سلامت روان هنگام مراقبت از فرد مبتلا به سرطان مراقبت از یک فرد مبتلا به سرطان می تواند رضایت بخش و مثبت باشد. از طرفی هم می تواند دشوار باشد. اما راهنمایی هایی برای کمک به شما وجود دارد.
-
سرطان چگونه می تواند بروی احساسات شما تاثیر بزارد پس از تشخیص سرطان، ممکن است طیف وسیعی از احساسات از جمله ترس، غم، اضطراب و افسردگی را تجربه کنید. اینها پاسخ های استرس زا هستند که باید بر آنها غلبه کرد.
-
برای سلامت روان از چه کسی کمک بگیریم هیچ نوع حمایتی وجود ندارد که برای همه بهترین باشد و چیزهای متقاوت برای افراد مختلف در زمان های متفاوتی کار می کند. اگر یک نوع حمایت برای شما کار نمی کند، متوقف کردن آن اشکالی ندارد.
-
مشاوره و سرطان
مشاوره می تواند به شما کمک کند تا با سرطان خود کنار بیایید. درک اینکه چیست و چگونه می تواند به شما کمک کند، در این است که به شما کمک کند تصمیم هایی که می گیرید برای شما مناسب است یا خیر.
-
صحبت با کودکان در مورد سرطان بحث سرطان موضوعی دشوار است. ممکن است شک یا نگرانی هایی داشته باشید که مانع از صحبت کردن با فرزندانتان در مورد تشخیص سرطان شود. تصمیم اینکه چه چیزی یا چه زمانی به آنها بگویید آسان نیست.
-
کنار آمدن با موقعیت های خاص سرطان یا درمان شما ممکن است به این معنی باشد که برای شرکت در جشن ها یا در مناسبت ها با مشکلاتی مواجه شوید.