مشاوره درمان اختلال بدشکلی بدن | کلینیک مشاوره مهرمرجان

اختلال بدشکلی بدن یک وضعیت سلامت روانی است که با مشغولیت وسواسی نسبت به عیوب یا نقص های درک شده در ظاهر فرد مشخص می شود. افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن اغلب بیش از حد نگران قسمت های خاص بدن مانند پوست، بینی، مو، وزن یا شکل کلی بدن می شوند.

افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن معمولاً در پاسخ به نقص های درک شده خود، رفتارهای تکراری یا اعمال ذهنی انجام می دهند. این رفتارها ممکن است شامل آراستگی بیش از حد، کسب اطمینان از دیگران، مقایسه خود با دیگران یا اجتناب از موقعیت های اجتماعی باشد. اختلال بدشکلی بدن  میتواند به طور قابل توجهی بر عملکرد روزانه، روابط و کیفیت کلی زندگی فرد تأثیر بگذارد.

توجه به این نکته مهم است که اختلال بدشکلی بدن از نگرانی های عادی در مورد ظاهر فرد متمایز است. نقایص درک شده در اختلال بدشکلی بدن معمولاً تصور می شود یا بسیار اغراق آمیز است و باعث ناراحتی و آسیب قابل توجهی در زندگی فرد می شود. اختلال بدشکلی بدن معمولاً با سطوح بالای اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی مرتبط است.

اگر شما یا شخصی که می شناسید علائمی مطابق با اختلال بدشکلی بدن را تجربه می کنید، بسیار مهم است که از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرید. گزینه‌های درمانی برای اختلال بدشکلی بدن ممکن است شامل درمان‌هایی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) و دارو برای رسیدگی به باورها، رفتارها و ناراحتی عاطفی مرتبط با این اختلال باشد.

علائم اختلال بدشکلی بدن (BDD):

علائم اختلال بدشکلی بدن (BDD) می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما معمولاً شامل مشغولیت بیش از حد به نقص های درک شده در ظاهر فرد است. برخی از علائم رایج عبارتند از:

1. اشتغال ذهنی به یک یا چند نقص درک شده: افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن به جنبه های خاصی از ظاهر خود که معتقدند ناقص هستند متمرکز می شوند، حتی اگر دیگران متوجه آنها نشوند یا آنها را مهم نبینند.

2. رفتارهای تکراری یا اعمال ذهنی: افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن اغلب رفتارهای تکراری مربوط به نگرانی های ظاهری خود را انجام می دهند. این رفتارها می تواند شامل بررسی مداوم ظاهر خود در آینه یا سایر سطوح بازتابنده، نظافت بیش از حد یا کسب اطمینان از دیگران در مورد ظاهر خود باشد.

3. اجتناب و کناره گیری اجتماعی: اختلال بدشکلی بدن می تواند منجر به اجتناب از موقعیت های اجتماعی یا فعالیت هایی شود که ممکن است باعث ایجاد اضطراب یا خودآگاهی در مورد ظاهر فرد شود. این می تواند مشکلاتی در کار، مدرسه و روابط ایجاد کند.

4. پریشانی عاطفی: اختلال بدشکلی بدن به طور معمول با پریشانی عاطفی قابل توجهی همراه است، از جمله احساس شرم، خجالت، یا نفرت از خود مربوط به نقص های درک شده. اضطراب و افسردگی نیز در افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن رایج است.

5. اختلال در عملکرد: اختلال بدشکلی بدن می تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد روزانه فرد داشته باشد و در کار، مدرسه، روابط و کیفیت کلی زندگی اختلال ایجاد کند.

توجه به این نکته مهم است که این علائم باید به اندازه کافی شدید باشند تا باعث ناراحتی یا اختلال در عملکرد شوند تا معیارهای تشخیصی اختلال بدشکلی بدن را برآورده کنند. اگر شما یا شخصی که می شناسید این علائم را تجربه می کنید، توصیه می شود برای تشخیص صحیح و درمان مناسب از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرید.

درمان اختلال بدشکلی بدن (BDD)

درمان اختلال بدشکلی بدن (BDD) معمولاً شامل ترکیبی از روان درمانی و در برخی موارد دارو می شود. در اینجا چند رویکرد رایج برای درمان اختلال بدشکلی بدن آورده شده است:

1. درمان شناختی رفتاری (CBT) :CBT اغلب خط اول درمان برای اختلال بدشکلی بدن است. این بر کمک به افراد برای شناسایی و به چالش کشیدن افکار و باورهای منفی در مورد ظاهرشان تمرکز دارد. درمان همچنین ممکن است شامل قرار گرفتن در معرض و پیشگیری از پاسخ (ERP) باشد، که در آن افراد به تدریج با ترس‌های خود مواجه می‌شوند و در مقابل درگیر شدن در رفتارهای اجباری مرتبط با نگرانی‌های ظاهری خود مقاومت می‌کنند.

2. دارو: مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) که نوعی داروی ضد افسردگی است، می تواند برای افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن تجویز شود. داروهای SSRI، مانند فلوکستین یا اسیتالوپرام، ممکن است به کاهش علائم اضطراب یا افسردگی مرتبط با اختلال بدشکلی بدن کمک کنند. دارو باید با روانپزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی که تجویز می کند، در میان گذاشته شود.

3. درمان حمایتی: درمان حمایتی می تواند فضای امنی را برای افراد فراهم کند تا نگرانی های خود را بیان کنند و حمایت عاطفی دریافت کنند. این می تواند به افراد کمک کند تا با ناراحتی ناشی از اختلال بدشکلی بدن کنار بیایند و خودپذیری را تقویت کنند.

4. گروه درمانی: گروه درمانی، که به طور خاص برای افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن طراحی شده است، می تواند مفید باشد، زیرا فرصتی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات، دریافت همدلی و به دست آوردن دیدگاه از دیگرانی که با چالش های مشابه روبرو هستند را ارائه می دهد.

5. استراتژی های خودیاری: افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن همچنین می توانند از استراتژی های خودیاری مانند تمرین شفقت به خود، درگیر شدن در تکنیک های آرام سازی و به چالش کشیدن افکار منفی از طریق یادداشت روزانه یا خود اندیشی بهره مند شوند.

به یاد داشته باشید، یافتن رویکرد درمانی مناسب ممکن است نیاز به آزمون و خطا داشته باشد، زیرا تجربه همه افراد با اختلال بدشکلی بدن منحصر به فرد است. همکاری با یک متخصص سلامت روان واجد شرایط برای ایجاد یک برنامه درمانی فردی که متناسب با نیازهای خاص شما باشد، بسیار مهم است.

چه متخصص می توانند در درمان اختلال بدشکلی بدن (BDD) به ما کمک کنند؟

در اینجا برخی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی که در درمان اختلال بدشکلی بدن تخصص دارند آورده شده است:

1. روانپزشکان: روانپزشکان پزشکانی هستند که در تشخیص و درمان بیماری های روانی تخصص دارند. آنها می توانند وضعیت شما را ارزیابی کنند، در صورت لزوم دارو تجویز کنند و نظارت و پشتیبانی مداوم را ارائه دهند.

2. روانشناسان: روانشناسان متخصصان سلامت روان هستند که روان درمانی، از جمله درمان های تخصصی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) و پیشگیری از مواجهه و پاسخ (ERP) را ارائه می دهند. آنها می توانند به شما کمک کنند تا افکار منفی را به چالش بکشید، استراتژی های مقابله ای را توسعه دهید و برای بهبودی تلاش کنید.

3. درمانگران/مشاوران: درمانگران و مشاوران دارای مجوز آموزش دیده در رویکردهای شناختی-رفتاری نیز می توانند درمان موثری برای اختلال بدشکلی بدن ارائه دهند. آنها ممکن است جلسات درمانی فردی یا گروهی را ارائه دهند.

4. متخصصان پوست و جراحان پلاستیک: در برخی موارد، متخصصان پوست و جراحان پلاستیک ممکن است در درمان BDD دخالت داشته باشند، به خصوص زمانی که افراد بیش از حد درگیر نقص های ظاهری خود هستند. آنها می توانند ارزیابی ها، ارزیابی های واقع بینانه نگرانی های فیزیکی و راهنمایی های پزشکی مناسب را ارائه دهند.

به یاد داشته باشید، ضروری است که به دنبال متخصصان با تجربه در درمان مشکلات اختلال بدشکلی بدن یا تصویر بدن باشید. آنها درک عمیق تری از این اختلال و رویکردهای درمانی آن خواهند داشت. پزشک مراقبت های اولیه شما همچنین می تواند به متخصصان مناسب در منطقه شما ارجاع دهد.