پرخوری عصبی چیست؟ علائم و روش های درمان پرخوری عصبی

پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است که با چرخه های پرخوری و به دنبال آن رفتارهای جبرانی برای جلوگیری از افزایش وزن مشخص می شود. در اینجا برخی از ویژگی ها و علائم کلیدی پرخوری عصبی آورده شده است:

علائم پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری: دوره های مکرر مصرف مقادیر بیشتر غذا در یک دوره مشخص، عموماً با عدم کنترل غذا در طول دوره همراه است. دوره‌های پرخوری معمولاً با احساس ناراحتی، گناه یا شرم مشخص می‌شوند.

رفتارهای جبرانی: در تلاش برای مقابله با اثرات پرخوری، افراد مبتلا به پرخوری عصبی رفتارهای جبرانی مانند استفراغ ناشی از خود، استفاده نادرست از ملین ها یا دیورتیک ها، ورزش بیش از حد، یا دوره های روزه داری انجام می دهند. این رفتارها به عنوان وسیله ای برای کنترل وزن یا جلوگیری از افزایش وزن استفاده می شود.

اختلال تصویر بدن: افراد مبتلا به بولیمیا عصبی اغلب درک نادرستی از شکل بدن و وزن خود دارند. آنها ممکن است تاکید بیش از حد بر تصویر بدن خود داشته باشند و از وزن یا شکل به عنوان شاخص های اصلی ارزش خود استفاده کنند.

رفتار مخفیانه: افراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است سعی کنند عادات غذایی نابسامان خود را از دیگران پنهان نگه دارند، که منجر به رفتار پنهانی در اطراف غذا، سفرهای مکرر به حمام بعد از غذا خوردن یا وجود ناپدید شدن غذا می شود.

پیامدهای جسمی و عاطفی: پرخوری عصبی می تواند منجر به طیف وسیعی از عوارض فیزیکی مانند عدم تعادل الکترولیت، مشکلات گوارشی، مشکلات دندانی، التهاب مری و مشکلات قلبی عروقی شود. از نظر عاطفی، افراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است احساس گناه، شرم، اعتماد به نفس پایین، اضطراب یا افسردگی را تجربه کنند.

مهم است که به یاد داشته باشید که پرخوری عصبی یک بیماری پیچیده سلامت روان است که نیاز به کمک حرفه ای دارد. اگر شما یا شخصی که می شناسید با علائم مربوط به پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می کنید، جستجوی حمایت از متخصصان مراقبت های بهداشتی مانند پزشکان، درمانگران، یا مراکز تخصصی درمان اختلال خوردن، بسیار مهم است.

درمان پرخوری عصبی به چه روش هایی صورت می گیرد؟

درمان پرخوری عصبی عموماً شامل ترکیبی از مداخلات پزشکی، روانشناختی و تغذیه است. در اینجا چند روش متداول درمانی وجود دارد:

روان درمانی: شکل اولیه درمانی مورد استفاده برای پرخوری عصبی، درمان شناختی رفتاری (CBT) است. CBT به افراد کمک می کند تا افکار و باورهای منفی در مورد غذا، تصویر بدن و عزت نفس را شناسایی کرده و به چالش بکشند. همچنین راهبردهای مقابله ای سالم و تکنیک های رفتاری برای شکستن چرخه پرخوری و پاکسازی را آموزش می دهد.

مشاوره تغذیه: کار با یک متخصص تغذیه ثبت شده که در زمینه اختلالات خوردن تخصص دارد می تواند به ایجاد یک برنامه غذایی متعادل و فردی کمک کند. این می تواند آموزش هایی را در مورد تغذیه مناسب، برنامه غذایی منظم و استراتژی هایی برای مدیریت محرک ها یا هوس های مرتبط با پرخوری ارائه دهد.

داروها: در برخی موارد، ممکن است داروها برای درمان بیماری های روانی همزمان مانند افسردگی، اضطراب یا اختلال وسواس فکری-اجباری تجویز شوند. با این حال، دارو به تنهایی برای درمان پرخوری عصبی کافی در نظر گرفته نمی شود و به طور معمول در ترکیب با درمان استفاده می شود.

گروه‌های حمایتی: شرکت در گروه‌های حمایتی یا پیوستن به یک شبکه حمایتی می‌تواند فضای امنی برای افراد مبتلا به پرخوری عصبی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات، احساسات و استراتژی‌های بهبودی فراهم کند. گروه‌های حمایتی ممکن است توسط افراد حرفه‌ای هدایت شوند یا توسط همسالانی که چالش‌های مشابهی را تجربه کرده‌اند، تسهیل شوند.

نظارت پزشکی: برای افراد مبتلا به موارد شدید پرخوری عصبی، نظارت پزشکی ممکن است برای رفع هر گونه عارضه فیزیکی، اطمینان از تغذیه مناسب و نظارت بر سلامت کلی در طول فرآیند بهبودی ضروری باشد.

به یاد داشته باشید، رویکرد درمانی متناسب با نیازهای هر فرد خواهد بود، و مهم است که با متخصصان مراقبت های بهداشتی متخصص در اختلالات خوردن مشورت کنید تا مناسب ترین برنامه درمانی را تعیین کنید. بهبودی از پرخوری عصبی با حمایت صحیح، تعهد و راهنمایی حرفه ای امکان پذیر است.

چه افرادی میتوانند ما را در درمان پرخوری عصبی کمک کنند؟

چندین متخصص می توانند به افراد مبتلا به پرخوری عصبی کمک کنند. در اینجا برخی از کارشناسانی که معمولاً در درمان و مدیریت پرخوری عصبی نقش دارند آورده شده است:

روانپزشک یا پزشک مراقبت های اولیه: این متخصصان می توانند بولیمیا عصبی را ارزیابی و تشخیص دهند، ارزیابی های پزشکی ارائه دهند و در صورت نیاز دارو تجویز کنند. آنها همچنین می توانند به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی تخصصی ارجاع دهند.

درمانگر یا روانشناس: یک درمانگر یا روانشناس، به ویژه فردی با تجربه در درمان اختلالات خوردن، می تواند جلسات درمانی فردی یا گروهی را ارائه دهد. آنها ممکن است از رویکردهایی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT)، رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)، یا درمان بین فردی (IPT) برای رسیدگی به عوامل زمینه‌ای مؤثر در پرخوری عصبی استفاده کنند.

متخصص تغذیه/تغذیه ثبت شده: یک متخصص تغذیه یا متخصص تغذیه با تخصص در زمینه اختلالات خوردن می تواند به ایجاد یک برنامه غذایی متعادل و فردی کمک کند، آموزش تغذیه ارائه دهد و از عادات غذایی سالم حمایت کند.

گروه‌های حمایتی: گروه‌های حمایتی به رهبری متخصصان سلامت روان یا همسالانی که از پرخوری عصبی بهبود یافته‌اند، می‌توانند حمایت، تشویق و درک ارزشمندی ارائه دهند. سازمان هایی مانند انجمن ملی اختلالات خوردن (NEDA) می توانند افراد را به گروه های حمایتی محلی متصل کنند.

مراکز و برنامه های درمانی: مراکز درمانی مقیم یا سرپایی متخصص در زمینه اختلالات خوردن می توانند مراقبت های جامعی از جمله درمان، مشاوره تغذیه، نظارت پزشکی و مشارکت گروهی را ارائه دهند.

تماس با این متخصصان برای کمک به پرخوری عصبی ضروری است. آنها تخصص و تجربه کافی برای راهنمایی افراد در مسیر بهبودی و ارائه استراتژی های درمانی مناسب را دارند. به یاد داشته باشید، درخواست کمک یک گام شجاعانه است و لازم نیست به تنهایی با آن روبرو شوید.